NIE napisałem nigdzie, że byłem bity! Klaps sprawdzał się przez setki lat, ludzie byli jakby normalniejsi, niż teraz. Badania jak i statystyka mają to do siebie, że często wychodzą tak, jak życzy sobie zamawiający ;) Cóż, każdy pozostanie przy swoim zdaniu, bo póki co jeszcze można je mieć.
PS. Klaps z tego co wiem przestępstwem nie jest, o ile mieści się w akceptowanlnych normach społecznych i wychowawczych. Polska na razie jest normalnym, a nie "nowoczesnym i postępowym" krajem.
Pozdrawiam świątecznie!
Zawsze smuci mnie ten tekst "byłem bity i wyrosłem na normalnego człowieka". Skoro będąc dorosłym, dopuszczasz bicie dzieci, wierząc że to dobra metoda wychowawcza, to nie - nie wyrosłeś.
Pomijając już ogromną ilość badań jednoznacznie wskazujących na to, że bicie (tak, klapsy też!) szkodzi, a ponadto w dłuższej perspektywie ma znikomą wartość edukacyjną, to przede wszystkim w świetle prawa jest to przestępstwo! (więcej tutaj: https://krainabliskosci.pl/klaps-to-nie-bicie/)
Pomiędzy biciem, a bezstresowym wychowaniem jest mnóstwo metod i strategii, które pozwalają wychować (a nie wyhodować) dziecko. To nie działa na zasadzie "albo, albo". To, że nie biję, nie karam, to nie znaczy, że nie pokazuję maluchom jak żyć, jak szanować innych ludzi i ich granice. Dzieci i tak najwięcej uczą się z tego, co zaobserwują - a więc w pierwszej kolejności należałoby się przyjrzeć samemu sobie.
Co do kwestii wsparcia mam karmiących: niemedyczne wsparcie charakteryzuje się tym, że dotyczy podstawowych kwestii (przekazywanie aktualnej, rzetelnej wiedzy, obalanie mitów, dzielenie się doświadczeniem, emocjonalne wsparcie w trudnych chwilach - bo wbrew pozorom karmienia piersią także trzeba się nauczyć, edukowanie jak się przygotować do karmienia piersią). Gdy problem wykracza poza ten zakres (wchodzi w kwestię medyczne), mama odsyłana jest do CDL.
Teoretycznie położne pracujące w szpitalu powinny być tymi wykwalifikowanymi osobami, które mogą pomóc. Smutna rzeczywistość jest jednak taka, że wiele mam już podczas pobytu w szpitalu (pod okiem personelu) popełnia wszystkie możliwe błędy, uniemożliwiające lub znacznie utrudniające sukces w karmieniu piersią. Dlatego po wyjściu ze szpitala zamiast być już pewnymi, że idzie im dobrze, i cieszyć się spokojem, zmuszone są podejmować kroki ratujące laktację (o ile oczywiście na karmieniu piersią im zależy).
Klaps to nie bicie. Owszem, dostałem klapsa nie raz, być może dzięki temu wyrosłem na (chyba) normalnego człowieka, a nie rozwydrzonego wiecznego gówniarza, któremu się wszystko należy.
"Od klapsa nikt nie umarł" - ciekawykrosnianin- biedulku- to, że Twoi rodzice Cię bili nie znaczy to że tak jest dobrze. Każda przemoc jest niewłaściwa A okazywanie jej w stosunku do dzieci to Twoja bezsilność biedny panie komentujący.
Trzymam kciuki za p Kasię- to wspaniale że jest ktoś kto wspiera młode mamy w tak ważnej chwili jak naturalne karmienie.
Pozdrawiam
Ciekawe, czy takie bezstresowo wychowane dzieci za kilka lat nie wejdą tej pani na głowę. Nie ma tłumaczenia, że to tylko dziecko. Dziecko ma być wychowane. Od klapsa jeszcze nikt nie umarł. Co do porad laktacyjnych-czy weźmie pani odpowiedzialność, gdy coś pójdzie nie tak? Jednak bardziej ufałbym osobom wykształconym w tym kierunku.
Może pani Kasia nam powie ile spią niemowlaki? Na przyładzie swoich dzieci ;>Czy np. informacje ze strony pokrywają się z jej doświadczeniem :)https://www.mojniemowlak.pl/ile-spi-niemowlak/