Muzeum Podkarpackie w Krośnie zaprasza na otwarcie wystawy czasowej "Pax Romana", które odbędzie się w najbliższy piątek (30 czerwca) o godz. 17.00 w Pałacu Biskupim (ul. J. Piłsudskiego 16).
Wystawa archeologiczna prezentuje zabytki z okresu wpływów rzymskich z terenu Imperium Rzymskiego oraz z obszarów znajdujących się wtedy poza jego granicami.
Niespełna 1000-letnia historia państwa rzymskiego to ciągłe walki o umacnianie swojej pozycji polityczno-gospodarczej w basenie Morza Śródziemnego. Stopniowe podporządkowywanie sobie sąsiednich ludów i zajmowanie ich terenów oraz nieustanny rozwój cywilizacyjny społeczności rzymskiej, spowodowało powstanie jednolitego tworu państwowego, który wywarł duży wpływ na znaczne obszary Europy, północnej Afryki oraz Bliskiego Wschodu.
Pierwotną formą sprawowania rządów w starożytnym Rzymie była monarchia. Po niecałych 250 latach królestwa, nastał czas republiki trwającej nieco ponad 480 lat. Coraz częstsze konflikty między warstwami społecznymi doprowadziły do kryzysu władzy, co w konsekwencji stworzyło okazję do wprowadzenia jednowładztwa w osobie cesarza.
Formalnie nowy ustrój został ustanowiony przez cesarza Oktawiana Augusta w 27 roku przed Chrystusem. Powiększanie zdobyczy terytorialnych, wykraczających poza Italię możliwe było dzięki bardzo dobrze wyszkolonej armii stacjonującej na podbitych obszarach. Okres względnej stabilizacji politycznej, pozbawiony większych niepokojów społecznych, militarnych zwany Pax Romana – pokój rzymski, obejmujący I – II wiek po Chrystusie pozwolił mieszkańcom Imperium na rozwój wielu dziedzin życia.
Zachowane do dzisiaj wspaniałe przykłady sztuki budowlanej, rzeźbiarskiej, jubilerskiej dają wyobrażenie nie tylko o kreatywności i umiejętnościach ich twórców ale przede wszystkim o ich sile rozmachu. Stabilizacja ekonomiczna ułatwiała kontakty ze społecznościami spoza Imperium (zwanych przez Rzymian barbarzyńcami), czego dowodem są znaleziska archeologiczne pochodzenia rzymskiego na terenach poza granicami Imperium (Barbaricum). Takie artefakty (tzw. importy) były bardzo pożądanymi przedmiotami wśród barbarzyńców, często zamieszkujących odległe krainy na terenach Europy, Afryki czy Azji.
Barbarzyńcy szczególnie upodobali sobie rzymski pieniądz ze względu dużą zawartość srebra w monetach, czy miecze, które charakteryzowały się większą wartością bojową niż te wytwarzane lokalnie. Bardzo cenione były też przedmioty szklane – nieosiągalne w produkcji barbarzyńców, oraz wybrana ceramika, technologicznie przewyższająca wyroby miejscowych garncarzy.
Na wystawie zaprezentowane zostały zabytki z terenu państwa rzymskiego, w tym z odległych zakątków takich prowincji jak Brytania czy Egipt. Zgromadzone obiekty stanowiły osobiste przedmioty elit społecznych i żołnierzy. Są wśród nich głównie broń i ozdoby, wyroby wyspecjalizowanych rzemieślników, przedmioty codziennego użytku. Monety wskazują na duży rozwój ekonomiczny mieszkańców Imperium.
Wystawę uzupełniają eksponaty związane z ludami zamieszkującymi obszary poza granicami państwa rzymskiego, w tym ziem dzisiejszej Polski. Są to naczynia gliniane, broń, przedmioty codziennego użytku i ozdoby. Metalowe elementy stanowią pozostałości wyposażenia bogatych zespołów grobowych, w skład których wchodzą militaria (miecze, groty broni drzewcowej), ozdoby (metalowe zapinki, szklane paciorki) czy przedmioty codziennego użytku (nożyce, zawieszki, krzesiwo, sprzączki). Zebrane obiekty stanowią jedynie niewielką część ogromnego dorobku kulturowego Imperium Rzymskiego, na zgliszczach którego powstała cywilizacja europejska.
