Muzeum Rzemiosła w Krośnie zaprasza na wystawę rzeźby Andrzeja Zwolaka "Inspiracje". Wernisaż odbędzie się w czwartek (18 kwietnia) o godz. 18.00 w Piwnicy PodCieniami (Rynek 5, wstęp wolny).
Urodzony 26 lipca 1957 r. w Baligrodzie. W latach 1972-77 uczeń Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. W latach 1979-1984 studiował na Wydziale Rzeźby ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni prof. Antoniego Hajdeckiego. Profesor zwyczajny ASP. W latach 2002-2008 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Rzeźby. Kierownik Katedry Rysunku w latach 2009-2016.
Zajmuje się rzeźbą, małą formą rzeźbiarską i rysunkiem. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki, Prezydenta Miasta Krakowa, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi przez Prezydenta RP, „złotym Medalem Komisji Edukacji Narodowej” oraz srebrnym medalem Gloria Artis. Brał udział w kilkunastu wystawach indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych w kraju i za granicą. Twórca pomników i rzeźb w Jaworznie, Ostrowcu Świętokrzyskim, Szklarach koło Krakowa, w Krakowie, Katowicach, w Osieku koło Tarnobrzegu. Autor wielu okolicznościowych tablic i medali. Prace artysty znajdują się w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.
Jego dzieła nie stanowią bowiem światów zamkniętych, rozumianych w sensie tradycyjnym, chociaż są wykonane przy pomocy tradycyjnego warsztatu. Artysta nie pragnie przedstawiać świata, pokazywać go, prezentować czy naśladować, ale w nim bezpośrednio być poprzez własne, twórcze w nim zanurzenie, które definiuje jako aktywność uczestnictwa i metaforycznie nazywa „Utrwalaniem w materiale”.
Przy czym materiałem jest dla niego nie tyle bezpośrednio używane przez niego tworzywo rzeźbiarskie, co cała strefa jego artystycznego myślenia, działania i oddziaływania, to okoliczności, które temu działaniu towarzyszą, a także przestrzeń, w której ono się odbywa, która je otacza i na wskroś przenika.
Bardzo poważnie traktuje sam proces kreacji, który począwszy od szkicu rysunkowego, aż do skończonego studium obiektu, stanowi dla niego ciągłą „walkę” o formę i jej ideowy przekaz dla odbiorcy. Rzeźbienie staje się procesem będącym swoistym rodzajem teatru w pustej przestrzeni pracowni, gdzie reżyserem jest artysta, a aktorem materia. To właśnie między nimi toczy się nieustanny dyskurs.
