Artystka związana jest ze szkłem od czasów studiów (2006–2010) na Academie Berchem w Antwerpia (Belgia), które kontynuowała na IKA Mechelen (Instituut voor Kunst en Ambacht Mechelen, Belgia) w latach 2010–2016.
Uczestniczyła także w kursach w Museum for Contemporary Glass w Sars-Poteries we Francji, oraz w GlazenHuis, Lommel, w Belgii, a swoją technikę szklarską rozwinęła we współpracy ze znanymi europejskimi artystami szkła.
Brała udział w 23 wystawach zbiorowych w Belgii, Holandii i Niemczech. Jej prace były pokazywane m.in. w: Stedelijk Museum Hof Van Busleyden, Mechelen (Belgia, 2016); Museum Heerenveen, Heerenveen (Holandia, 2016); Glasmuseum Alter Hof Herding, Coesfeld (Niemcy, 2017), gdzie do kolekcji trafiły dwa jej dzieła.
Prof. Kazimierz Pawlak: - "Sztuka Anny Notebaert jest nierozerwalnie związana z morzem. Jej abstrakcyjne obiekty przypominają przedstawicieli podwodnej fauny i flory. Zafascynowana morskim wybrzeżem, poszukuje inspiracji w otaczającej ją przyrodzie.
Anne Notebaert jest eksperymentatorką, a może bardziej explorerką, żeglującą po odkrytych, i nie odkrytych, zakątkach szklanych możliwości. Do realizacji swoich artystycznych obiektów stosuje całą gamę technik szklarskich – od tradycyjnej techniki hutniczej do zgrzewania i odkształcania szklanych elementów w piecach elektrycznych. Przysposobiła je i połączyła na swoje potrzeby, i z ich pomocą buduje oryginalne, szklane rafotwórcze organizmy. Czasem są to instalacje, do których wykorzystuje inne materiały, chociażby drewno „Zeepoëzie”, kiedy indziej grupy zróżnicowanych, rurkowatych form „Zee-parfum” – jednak zawsze „opowiadają” one historię morskiego brzegu. Woda często dopełnia prezentację niektórych instalacji i obiektów.
Anne Notebaert lubi pracę ze szkłem – w swoim studio sprawnie „żongluje” przygotowanymi wcześniej elementami i zgrabnie łączy je z elementami gorącego szkła, wylewanego do piasku. Zlepia ze sobą pierwotne formy i łączy w nowe kompozycje, niektóre poddaje późniejszej termicznej obróbce, ingerując w ich kształt. Zaskakująco dobrze prezentują się np. drobne formy wtapiane czy wgrzewane w języki płaskiego szkła hutniczego. Ta technika pozwala artystce płynnie wyginać lub zawijać opracowywany element. Każda z wymienionych technik daje także możliwość nadawania tak charakterystycznej, matowej faktury i kolorowych akcentów na każdym z drobnych elementów.
Anne Notebaert z dużą świadomością stosuje wszystkie techniczne i technologiczne zabiegi, by ożywić swoje abstrakcyjne obiekty i sprawić, że patrząc na nie czujemy zapach i smak Morza Północnego."
Wystawa czynna od 1 lutego do końca kwietnia 2018 r.
