Po dziwnym i trudnym roku Festiwal Sztuk Alternatywnych Nocne Teatralia Strachy ponownie zaprasza wszystkich do rozpogodzenia codzienności za sprawą fascynujących przeżyć artystycznych. Już 14. raz Krosno stanie się przestrzenią spotkań z rozmaitymi przejawami sztuki niezależnej oraz okazji do udziału w wielu ciekawych wydarzeniach kulturalnych. Tegoroczna edycja Strachów – sygnowana jest myślą przewodnią: Powrót do marzeń.
Spektakl inspirowany literaturą z serii "Wojny dorosłych, historie dzieci", powieścią graficzną "Przybysz" Shaun Tan'a, "Wędrówką Nabu" Jarosława Mikołajewskiego oraz wspomnieniami emigrantów. Projekt z pogranicza teatru lalek, teatru wizualnego, teatru fizycznego oraz tańca w powietrzu porusza trudne aspekty współczesnej migracji. Twórcy za pomocą obrazu pozbawionego słowa odkryją osobisty bagaż doświadczeń Bezimiennych bohaterów zmuszonych okolicznościami, które nigdy nie powinny się wydarzyć, do opuszczenia swojej ojczyzny. Zabiorą Was w podróż, której końca nie możecie być pewni. Trzymając w dłoni bilet podróżny sami zdecydujecie o przebiegu historii, która zostanie Wam opowiedziana. Każdy spektakl jest unikatowy i jednorazowy również za sprawą dźwięków i muzyki tworzonej na żywo przy pomocy instrumentów muzycznych i przedmiotów codziennego użytku.
Spotkanie z artystami Grupy Gra/nice. Stanie się ono przestrzenią do dyskusji, opinii oraz wymiany poglądów pomiędzy widzami a twórcami spektaklu “Bezimienny/Nieznany”.
Wystawa wieńcząca cykl spotkań „Warsztaty Rękodzieła Artystycznego” skierowany do mieszkańców Krosna, podczas którego każdy krośnianin mógł za darmo poznać techniki decoupage, mydlarstwa artystycznego, tworzenia makram oraz kokedamy. Rękodzieło artystyczne to zbiór unikalnych technik ręcznego tworzenia przedmiotów, wyrób wytworzony w sposób nieprzemysłowy, posiadający wyjątkowe walory artystyczne, przeobrażające zwykłe z pozoru przedmioty w prawdziwe „perełki”.
Wystawa, na której zaprezentowane zostaną najnowsze dzieła, powstała w latach 2020-2021. Z jednej strony obrazy odnoszą się do zjawisk społecznych i politycznych oraz stereotypów czy oczywistych prawd często znalezionych, zasłyszanych lub przeczytanych, które wyrwane z pierwotnego kontekstu zyskują nowe znaczenie. Z drugiej zaś strony, część dzieł odnosi się do własnych przeżyć artysty, a teksty są bądź to autorskimi myślami, bądź własnymi tekstami Kuby, które pojawiły się w jego rozmowach ze znajomymi. W wielu dziełach wprawne oko dopatrzy się bezpośrednich lub nieśmiałych nawiązań do innych współczesnych wytworów dzieł sztuki, w tym również malarstwa.
Są historie w naszym życiu, które wymykają się wszelkim definicjom. Są wydarzenia przełomowe, które z biegiem lat urastają do momentów symbolicznych i najważniejszych. Są opowieści, które opowiada się całe życie, nie po to, aby zrozumieć, ale po to, żeby w tej opowieści ożyć od nowa.
Aneta Adamska, autorka i reżyserka sztuki mówi: „Moja matka opowiada historię poczęcia i narodzenia, a potem chwilowej śmierci swojego dziecka przynajmniej raz w roku. Od ponad trzydziestu lat zanurza mnie w mitycznej krainie swoich przeżyć i drżącego głosu, odsłaniając za każdym razem kolejną zasłonę tajemnicy, która się kiedyś wydarzyła. Moja matka płacze, za każdym razem, kiedy wyruszamy w opowieść o oczekiwaniu, walce, chorobie, aniołach i przeznaczeniu.
Przyszedł moment, żebym ja sama nasiąknięta tą historią po brzegi opowiedziała ją po swojemu. Tak się złożyło, że w tej wędrówce i pracy towarzyszy mi mój starszy syn, który jest w spektaklu i w życiu moim oddechem, moją nadzieją. Wydarzenia sprzed ponad trzydziestu lat nabrały ponownego sensu. Oddając się we władanie tej opowieści odzyskałam spokój i pewność, że wszystko było tak, jak miało być …”.
W trakcie wykładu dojdzie do spotkania myśli przewodniej 14. edycji Festiwalu Nocne Teatralia Strachy – która brzmi: Powrót do marzeń – ze sztuką odwołującą się do nurtu surrealistycznego. W szczególności z malarstwem takich artystów, jak Salvador Dali czy Giorgio de Chirico, ale również i przykładami innych dziedzin oraz środków twórczego wyrazu. Będzie to okazja do wspólnego zastanowienia się nad różnymi znaczeniami pojęć „marzenia” i „powrotu”, ujawniającymi się w dziełach korespondujących z estetyką surrealizmu. Dziełach zrywających z tradycją, logiką i realizmem, a w zamian oddających głos obrazom sennym, nieposkromionej wyobraźni oraz tajemniczej sferze ludzkiej podświadomości.
Pełna ironii i czarnego humoru historia o ostatnim człowieku na Ziemi. Co robi taki ktoś? Z pewnością szuka przyjaciela. Czy go znajdzie? I kto się nim okaże? Zanim to jednak nastąpi, nasz bohater sporo się natrudzi, przeżywając przygody i przezwyciężając własne słabości. Strach ma wielkie oczy, ale odrobina wiary w siebie i trochę szczęścia powinny doprowadzić do pomyślnego zakończenia. Lalkowa opowieść o szukaniu sensu istnienia z pewnością zachwyci każdego.
Będę z Tobą szczery, drogi Widzu – przedstawione historie być może są prawdziwe, być może wymyślone, tak samo jak i bohaterowie. Każdy z Was zobaczy odzwierciedlenie swoich historii, które już się Wam przydarzyły lub dopiero będą miały miejsce. Po drugiej stronie sceny – Ty, Twój dziadek lub sąsiad, ktoś z innej galaktyki. Najważniejsze to kochać i wierzyć! Do zobaczenia! Kocham Cię i wierzę w Ciebie.
Jakie jest pisarstwo Rudnickiego? Prowokacyjne, bezwstydne, groteskowe. Rudnicki opisuje najbliższy krąg rzeczywistości, metodycznie krok po kroku, odrzucając na bok obyczajowe i estetyczne konwencje. Jego bohater jest z pozoru prostacki, sentymentalny i niezbyt wyrafinowany. Ale ta przeciętność nie wyklucza niezwykłości. Jako Polak mieszkający w Niemczech i jako prowincjusz osiadły w metropolii, a przede wszystkim jako pisarz zakorzeniony w żywiole codzienności, Rudnicki ucieleśnia typ bohatera osobnego, który mówi i myśli o rzeczach przyziemnych w sposób nadzwyczajny. Język jest tutaj doświadczeniem pierwotnym. Język konstruuje bohatera i autora. Język potoczny, lekko stylizowany na sarmacką frazę lub lekko nadpsuty niemczyzną, wrażliwy na melodię mowy, dosadny, konkretny.
„Monodram z prozy Rudnickiego, to najlepszy spektakl Kowalskiego od ładnych paru lat; kto wie czy nie najciekawsza propozycja przygaszonego od paru lat offu No i bezwzględna diagnoza polactwa. Akurat na czasie” - Łukasz Drewniak, krytyk teatralny.
Ostatni w tegorocznym cyklu akcji „Emerytura = Kultura” wykład edukacyjno-kulturalny poświęcony jest właśnie osobie Stanisława Pigonia – jego historii oraz dokonaniom. Historyk literatury w swoich badaniach szczególnym zainteresowaniem darzył okres romantyzmu i modernizmu, a zwłaszcza postać oraz twórczość Adama Mickiewicza. Zajmował się również dziełami Stefana Żeromskiego, Aleksandra Fredry, i Władysława Orkana. Uczestnicy wydarzenia będą mieli okazję poznać bliżej sylwetkę Stanisława Pigonia i jego osiągnięcia, zwracające często uwagę na filozoficzne, poznawcze czy ideowo-wychowawcze aspekty literatury polskiej oraz jej rolę w kształtowaniu świadomości narodowej.
Wydarzenie skierowane do mieszkańców miasta Krosna, głównie w wieku 60+. Spotkanie to, prowadzone przez dietetyków, ma na celu promowanie wiedzy na temat właściwego odżywiania, najnowszych wytycznych żywieniowych osób starszych, umożliwiające utrzymanie prawidłowego stanu zdrowia, zwracanie uwagi na produkty spożywcze, które mogą mieć interakcje z zażywanymi lekami i chorobami przewlekłymi. Warsztaty obejmują pokaz gotowania, degustację przyrządzonych potraw, wykład dotyczący odżywiania osób starszych oraz bezpłatną analizę składu ciała. Więcej tutaj.
Muraluksy - już sam tytuł wystawy streszcza materię, która jest środkiem wyrazu estetycznych poszukiwań. Światło (łac. lux) będące istotą fotografii, zostaje odbite od chłodnej płaszczyzny muru, by finalnie mogło zostać zarejestrowane przez oko odbiorcy. Światło jest więc tworzywem, zaś strukturę i kolor powierzchni autor traktuje jako przekaźnik między nim, a widzem. Kontekst, czas i miejsce są tu nieistotne. Przy takim założeniu materia schodzi na plan dalszy, a głównym tematem staje się samo "oddziaływanie" (afekt).
Z pozoru banalne wycinki rzeczywistości przenoszą w inny, nierealny świat... są namową do kontemplacji świata przedstawionego. Faktury, kolory i kształty mogą wywoływać przeciwstawne skojarzenia i emocje. Wprowadzają widza w stan głębokiej refleksji nad obserwowanym zdjęciem, skłaniają do intelektualnego wysiłku, stymulują wyobraźnię.
„Ilustracje bajek niewydanych” to seria fotografii bazujących na barwnej wyobraźni autora. Można odbierać je zarówno jako zdjęcia pojedyncze, jak i niekończący się cykl baśniowych opowieści. To zaproszenie do podróży w świecie malarskiej wrażliwości, która na płaszczyźnie fotografii spotyka się z rzeczywistością. Autor gromadzi i przechowuje myśli o obrazach w postaci swoistych scen teatralnych, po czym przekazuje je nam w kadrach wypełnionych tajemniczą, baśniową atmosferą. Każda z prezentowanych opowieści jest osobnym przedsięwzięciem, dającym możliwość oderwania się od codzienności i zanurzenia w świecie fantazji. Prace wchodzące w skład cyklu są próbą nawiązania dialogu z dziecięcą wrażliwością widza i pozostawiają miejsce dla jego interpretacji.
Zdjęcia są częścią długoterminowego projektu „Śląsk Taneczny”, w którym prezentowane są osoby związane z szeroko rozumianym „teatrem tańca” w plenerach śląskich miast. W projekcie tym autor stara się ukazać śląskie miasta, jako miejsca z ciekawą architekturą, pełne historii, która może być inspiracją dla młodych, twórczych ruchów artystycznych. Prezentuje mieszkańców Śląska, jako ludzi z pasją, pełnych zaangażowania, poświęconych sztuce tanecznej, która w dzisiejszych czasach nie jest w głównym nurcie popularnych kierunków sztuki. Chce przełamać stereotyp myślenia o Śląsku jedynie przez pryzmat górnictwa, przemysłu ciężkiego, „śląskiego bluesa”.
„Ekologia jest w modzie” to temat przewodni warsztatów, który łączy ze sobą wpływ produkcji ubrań na środowisko i styl zero waste. Opowiemy Wam na co należy zwracać uwagę przy zakupie ubrań oraz jak dbać o nie, aby służyły jak najdłużej. W obecnych czasach cała masa ubrań jest wyrzucana do kontenerów PCK oraz do śmieci. Poprzez takie wydarzenia jak pokazy mody, warsztaty czy wieszakową wymianę ubrań (cyklicznie organizowaną na krośnieńskim rynku) chcemy wraz z Arturem udowodnić, że warto nadawać ubraniom drugie życie i nie wyrzucać ich do kosza. Wystarczy odrobina kreatywności i bardzo prosta przeróbka, aby nieużywane ubranie znów zamieniło się w ulubiony ciuszek! Zachęcamy aby przynieść ze sobą jeden ze swoich nieużywanych t-shirtów i nadać mu drugie życie. Więcej tutaj.
Ruina Bar to pokłosie pandemicznej eskalacji mocy twórczych u niejakiego PJ-a (piosenki, gitary, klawisze), który wraz ze zjawiskową Zosią (głosy) tworzy trzon całej tej szajki. Wspólnie dłubią autorską muzykę, którą na własne potrzeby – jako że nigdy nie mieścili się w gatunkowych szufladach – nazywają smut-jazzem, ew. składanką pod wieczorne wino sączone niespiesznie w towarzystwie księżyca. Jak bardzo się uprzeć, to w ich utworach można usłyszeć elementy soft rocka, bluesa, piosenki poetyckiej, rhythm-and-bluesa, elektroniki i strach pomyśleć czego jeszcze.
Gustują w stylistycznych patchworkach, nieoczywistych strukturach harmonicznych i pięknych smuteczkach ludzkich. Uważają, że teksty to jednak coś więcej niż dołożenie słów do melodii. Wierzą w siłę wrażliwości.
Widowisko skupiające skomplikowaną technikę ognia, teatr oraz taniec. Bohaterką spektaklu jest starsza kobieta, która przemierzając różne zakątki naszej planety stara się na nowo odkryć w sobie duchową młodość. Występujący artyści prezentując wachlarz ogniowych i kuglarskich sztuczek zabiorą nas w podróż dookoła świata (Japonia, Hiszpania, Francja i Kuba). Precyzyjne układy i wielobarwne stroje przykuwają uwagę zapraszając do wspólnej ogniowej podróży.
Inspiracją dla scenariusza filmu stało się autentyczne wydarzenie. Bohaterami historii są dwaj młodzi chłopcy – Rysiek i Julek. Pierwszy z nich – uciekinier z zakładu opiekuńczego, kradnie sporą sumę pieniędzy i sądzi, że ma wreszcie okazję spełnić swoje marzenia. Okazuje się jednak, że pieniądze zostały ukradzione... złodziejowi. Po wielu perypetiach chłopcy tracą wprawdzie swoją fortunę, ale za to poznają świat prawdziwych wartości i uczuć. „Wielka majówka – mówił w jednym z wywiadów reżyser – ma być w założeniu filmem o bałwochwalczym stosunku części naszego społeczeństwa do pieniędzy, ale nie tylko. Ma być też filmem o przyjaźni, która sprawia, że w świecie dorosłych, pełnym kombinatorów i cwaniaków, młodzi bohaterowie pozostają moralnie czyści”. Niewątpliwą atrakcją filmu jest udział zespołu Maanam. Ścieżkę dźwiękową skomponował Marek Jackowski.
Silent Disco jest wydarzeniem taneczno-muzycznym realizowanym w konwencji silent – bezgłośnie. Uczestnicy bawią się przy pomocy bezprzewodowych słuchawek na uszach, słuchając jednocześnie Dj’a grającego trzy różne ścieżki muzyczne (znakowane przez różne kolory diod). Za pomocą przełącznika na swoim zestawie słuchawkowym mogą zmienić kanał oraz regulować głośność. Więcej tutaj.
Na wszystkie wydarzenia w ramach 14. edycji Festiwalu wstęp bezpłatny. Darmowe wejściówki dostępnie w kasie RCKP (ul. Kolejowa 1) oraz tutaj.
