Wernisaż wystawy obędzie się 16 listopada 2018 r. o godz. 17:00.
Grzegorz Nowak urodził się w Krośnie w 1966 r. Jest fotografikiem, scenografem, producentem teatralnym, współpracuje na stałe z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi. Jest absolwentem Wydziału Operatorskiego i Realizacji Telewizyjnej na kierunku Realizacja Obrazu Filmowego, Telewizyjnego i Fotografia, w specjalności Fotografia (PWSFTviT w Łodzi). Jest twórcą serwisów fotograficznych dla teatrów, autorem plakatów, managerem projektów wspierających spektakle i wystawy.
Uczestniczył w wystawach zbiorowych, jest laureatem konkursów fotograficznych. Współpracuje z teatrami z Łodzi, Wrocławia, Krakowa, Opola, Warszawy, Poznania i Gdyni. Propagator idei trójdzielności fotografii teatralnej KKD (Kulisy_Kreacja_Dokumentacja). Jako scenograf tworzył i współpracował z Teatrem Studyjnym PWSFTviT, Teatrem "Jaracza" w Łodzi, TV Toya i TVP 3 Łódź. Działania artystyczne publikuje pod pseudonimem Greg Noo-Wak. Został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką "Zasłużony dla Kultury Polskiej" w 2015 r.
Często pozornie proste na pierwszy rzut oka ujęcia dokumentujące przestrzenie teatralne, przy bardziej wnikliwej obserwacji ukazują niebezpieczne światy metafizyczne. Zwracają uwagę odbiorcy na ulotność chwili, atmosferę i historię miejsca. Jeżeli rozejrzymy się z uwagą w przestrzeni, zobaczymy i poczujemy jak pomieszczenia teatralne są uduchowione i ciągle żywe.
Kulisy_Kreacja_Dokumentacja
Czy w zmieniającym się błyskawicznie otoczeniu i natłoku informacji docierającej do widza przychodzącego do teatru wystarczy pokazać efekty fotograficznej dokumentacji? Czy takie działanie zapewni nieszablonowe ujęcie pracy artystów zaangażowanych w tworzenie spektaklu?
Potrzeby i oczekiwania współczesnego Teatru w stosunku do fotografii są o wiele większe i nie powinny opierać się tylko na dostarczeniu mediom pakietu zdjęć z próby medialnej czy generalnej z nadzieją na długotrwałe rozpropagowanie spektaklu. Takie działania są praktykowane w wielu teatrach i są niewystarczające. Czasami ograniczenia te wynikają z braku możliwości doboru różnorodnych środków fotograficznych oraz finansów niezbędnych do rozpropagowania informacji o wydarzeniu, jakim jest premiera. Po dokumentacji kilkunastu przedstawień doszedłem do wniosku, że istnieje potrzeba rozdzielenia Fotografii Teatralnej na trzy części, których wspólnym mianownikiem jest powstające przedstawienie. Dzięki tej koncepcji, opartej na obserwacji potrzeb Teatru i możliwości prezentowania różnorodnej fotografii, powstała teoria trójdzielności: Kulisy_Kreacja_Dokumentacja. Dzięki rozdzieleniu na trzy rozdziały, mamy możliwość uczestniczenia w powstawaniu spektaklu i obserwowaniu procesów twórczych zachodzących w trakcie pracy nad przedstawieniem. Ta możliwość ułatwia fotograficzną podróż i realizację celu, jakim jest zachowanie w pamięci spektaklu oraz okoliczności, w jakich powstawał. Bonusem dla Teatru i fotografika jest szansa na znalezienie obrazów, które będą kluczami do wspomnień o spektaklu.
Greg Noo-Wak
