Przez kilka ostatnich miesięcy CDS pracowało nad nietypowym zleceniem – szklaną suknią dla obrazu Matki Bożej z sanktuarium w Kalwarii Pacławskiej. Zamówili ją pracownicy Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej, którzy w ten sposób chcieli uczcić 25-lecie istnienia jednostki.
Montaż wykonanej ze szkła fusingowego i ozdobionej 24-karatowym złotem sukni odbył się w 27 kwietnia. – Efekt końcowy bardzo się wszystkim podoba – zarówno fundatorom sukni jak i franciszkanom z sanktuarium – przyznaje z zadowoleniem Stefan Dziadosz, dyrektor operacyjny Centrum Dziedzictwa Szkła. – Suknia zostanie poświęcona 17 maja, a moment ten upamiętni okolicznościowa tablica, wmurowana w ścianę po prawej stronie ołtarza z obrazem. Inskrypcja opisuje okoliczności powstania sukni oraz informuje, że została ona wykonana przez nas. To będzie taka pamiątka na wieki wieków.
Oprócz wiekopomnej pamiątki i wynagrodzenia, którego wysokość trzymana jest w tajemnicy, "uszycie" szklanej sukni przysporzyło także CDS rozgłosu i wyrobiło renomę, które zaowocowały kolejnym nietuzinkowym zamówieniem: Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku zleciło Centrum wykonanie witraży do powstającej właśnie w sanockim skansenie rekonstrukcji XVIII-wiecznej synagogi z Połańca.
Największą trudnością towarzyszącą nowemu zleceniu jest uboga dokumentacja. – Synagoga uległa całkowitemu zniszczeniu podczas II wojny światowej. Bazujemy więc na zachowanych projektach budowli, z których nie można jednak wyczytać kolorystki witraży. Aby ją odtworzyć, a także dobrać odpowiedni, stosowany wówczas rodzaj szkła, posiłkujemy się fachową literaturą – tłumaczy Stefan Dziadosz.
Wykonanie witraży zajmie CDS kilka miesięcy. Według pierwotnych planów, rozpoczęta w zeszłym roku rekonstrukcja synagogi ma potrwać trzy lata.