„Smyczki na Wojciechu” to cykl letnich koncertów kameralnych, który od lat kształtuje muzyczne oblicze Krosna, tworząc przestrzeń dla refleksji, piękna i spotkania ze sztuką. Regionalne Centrum Kultur Pogranicza zaprasza do zabytkowego drewnianego Kościoła św. Wojciecha w miesiącach letnich – od czerwca do sierpnia.
Każdego roku koncerty przyciągają zarówno stałych słuchaczy, jak i osoby, które dopiero odkrywają wartość muzyki klasycznej w kameralnej, bliskiej człowiekowi formule.
29 sierpnia 2025 (piątek), godz. 19.00
Występują: Krzysztof Komendarek-Tymendorf – altówka i efekty, Zuzanna Ossowska /OS.SO/ – piano, różne instrumenty, elektronika
Krzysztof Komendarek-Tymendorf – należy do grona czołowych polskich altowiolistów swojego pokolenia. Pochodzi z rodziny o głębokich tradycjach muzycznych. W 2012 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie prof. Ireny Albrecht. Doskonalił swoje umiejętności w klasie prof. Wolfganga Klosa i as. Ulricha Schönauera na Universität für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu oraz jako gościnny student Swedish National Orchester Academy w Göteborgu. Kształcił się i uzupełnił studia licznymi kursami pod kierunkiem wybitnych pedagogów altówki.
Jest laureatem prestiżowych konkursów muzycznych, nagród i stypendiów. W wieku 24 lat, po wygraniu dwóch konkursów na stanowisko asystenta, podjął pracę w Alma Mater. W 2018 roku obronił rozprawę doktorską, w 2022 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego z wyróżnieniem. Obecnie pracuje na stanowisku Profesora Uczelni w klasie altówki oraz kameralistyki Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, a od 2023 roku jest również wykładowcą klasy altówki w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
Występował pod batutą takich znakomitych dyrygentów, jak Pierre Boulez, Jerzy Maksymiuk, Krzysztof Penderecki, Marek Moś, Tadeusz Strugała, a także z prominentnymi solistami: Ivry Gitlis, Kolja Blacher, Quatuor Ebène, Krystian Zimerman, Piotr Beczała, Konstanty Andrzej Kulka, Łukasz Długosz.
Obecnie gra na mistrzowskiej altówce Wojciecha Topy z 2020 roku, ale również wykonuje koncerty na instrumentach z prywatnej kolekcji autorstwa, m.in.: W. Ed. Voigta jun., Alberta Claudota czy Andrzeja Kalaty oraz smyczkach: Hermanna Richarda Pfretzschnera, Marcina Krupy, Marka Woźniaka czy Marcina Siwca. Prowadzi wzmożoną aktywność koncertową oraz pedagogiczno-dydaktyczną zarówno w Polsce, jak i za granicą.
OS.SO (Zuzanna Ossowska) – songwriterka, producentka, autorka tekstów, multiinstrumentalistka. Jej instrumentem dyplomowym jest gitara basowa, ale gra też na perkusji, pianinie, gamelanie (indonezyjskich idiofonach) i śpiewa. Kompozycje OS.SO dwukrotnie (w 2018 i 2020 roku) znalazły się w półfinale prestiżowego międzynarodowego konkursu dla songwriterów International Songwriting Contest, do tego etapu zakwalifikowało się mniej niż 9% z ponad 26 000 zgłoszeń z całego świata. Interesuje się estetyką, filozofią muzyki i nagraniami terenowymi.
Obroniła doktorat o relacjach muzyki i języka w dwudziestowiecznej prozie, pisze artykuły naukowe i popularyzatorskie, prowadzi autorską rubrykę w magazynie „Muzyk”, gdzie przygląda się dźwiękom kulturoznawczym okiem. Studiowała także filozofię i gender studies. W 2024 rozpoczęła studia podyplomowe na muzykologii Instytutu Sztuki PAN.
W programie koncertu znajdą się utwory skomponowane na album MonoTony Ensemble, który ukaże się w 2025 roku. Podczas koncertu muzycy eksplorują możliwości altówki i fortepianu, preparując instrumenty i łącząc klasyczne techniki z efektami – każdy utwór MonoTony Ensemble charakteryzuje się unikalnym podejściem do brzmienia oraz różnorodności faktur muzycznych. Podczas koncertu artyści opowiedzą również o filozofii minimalizmu w muzyce oraz o swoich inspiracjach.
Projekt MonoTony eksploruje coraz popularniejsze w Polsce obszary neoclassical i minimal music. W swoim projekcie wielowymiarowo odkrywają brzmienia – fortepianu (i instrumentów klawiszowych) oraz altówki, poszerzając repertuar możliwości obu z nich zarówno poprzez preparowanie, jak i wykorzystywanie nowoczesnych, wręcz awangardowych technik wykonawczych.
Altówka pojawia się tu zarówno jako instrument melodyczny, jak i perkusyjny, a do stworzenia nietypowej faktury stosowane są współczesne – a niekiedy nowatorskie – techniki wykonawcze takie jak: tapping, Bartók pizzicato, szarpanie strun, pressing włosia o strunę, scordatura, dirty glissando, slow motion bow, crazy sul ponticello scratchiness, shutter, noisy shift, electric slide, scratch tone, stopping on the string, preparacja, arpeggio, tremolo, flażolety etc. Całość wzbogacają nowoczesne zabiegi produkcyjne – efekty nałożone na instrumenty, loopowanie fragmentów fraz, czy wplatanie estetyki typowej dla muzyki konkretnej: wykorzystanie oddechów, przystuków, jak i przypadkowych dźwięków, które towarzyszą muzykom w procesie kompozytorskim.
