Monodram, a raczej „monokomedia” napisana przez Joannę Szczepkowską grana jest od 1997 roku na scenach całej Polski i w wielu innych krajach. Aktorka gra dwie zupełnie różne kobiety rywalizujące ze sobą jako artystki.
Każda z nich rozumie swój zawód inaczej – jedna, idealistka, uprawia sztukę „nieskażoną”, czyli koncert gry na ciszy, wymagający specjalnego stanu ducha publiczności, druga to uosobienie szmiry i bezczelności, a jej „sztuka” to prymitywne dowcipy i beznadziejny, pośpieszny streaptease.
Obie nawiązują kontakt z publicznością, która nie może pozostać bierna. Spektakl dzieje się tu i teraz, publiczność jest istotnym bohaterem, przez co każde przedstawienie nabiera innego wymiaru.
Niespodziewana pointa sztuki stawia widza przed pytaniem, czy to z czego się zaśmiewał nie jest też ludzkim dramatem.
