Są takie imprezy, bez których trudno wyobrazić sobie roczny kalendarz kulturalny. Do nich z pewnością należy Festiwal Nocne Teatralia Strachy, powracający do Krosna z każdym końcem lata. W dniach 8-10 września 2022 już po raz piętnasty miasto ulegnie magii niezapomnianych, artystycznych wrażeń, tym razem skupionych wokół hasła przewodniego: Sztuka myśli.
Księżycowa droga to zaskakująca wędrówka dwóch oryginalnych postaci. Nie jest to jedynie wyprawa po świecie, ale też podróż w głąb siebie. Podczas spektaklu stajemy się świadkami poruszającej pogoni za marzeniami. Chociaż owe marzenia bywają różne, świadczą o pragnieniu poznawania świata i tego, co wydaje się nieosiągalne.
Spotkanie z artystami Teatru Nikoli. Stanie się ono przestrzenią do dyskusji, opinii oraz wymiany poglądów pomiędzy widzami a twórcami spektaklu Księżycowa droga.
Wystawa wieńcząca cykl spotkań „Warsztaty Rękodzieła Artystycznego”, podczas którego krośnianie mogli za darmo poznać techniki decoupage, mydlarstwa artystycznego, tworzenia makram oraz lasów w słoiku. Rękodzieło artystyczne to zbiór unikalnych technik ręcznego tworzenia przedmiotów, wyrobów wytworzonych w sposób nieprzemysłowy, posiadających wyjątkowe walory artystyczne, przeobrażających zwykłe z pozoru rzeczy w prawdziwe „perełki”.
Wystawa Sen ostateczny jest z jednej strony zwróceniem uwagi na oniryczny charakter doświadczania obecności dzieła sztuki, z drugiej zaś próbą konfrontacji z nastrojem ostateczności, krańcowości, dekadencji wpisującej się we współczesność: w czas pandemiczny, okołowojenny i kryzysowy. Jest to jednak sen na jawie, którego doświadczamy wszyscy jako zbiorowość i samotnie jako jednostka.
Miłosz Tomkiewicz - student Wydziału Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, zajmuje się twórczością wizualną: malarstwem, rzeźbą oraz poezją. W sztuce interesuje go coś, co nazywa Tajemnicą, a więc zagadnieniem z pogranicza doświadczalności fizycznej. W samym środku jego zainteresowań stoi człowiek – człowiek, w którym toczy się walka między duszą i ciałem, złem i dobrem, smutkiem i radością.
Człowiek jest w stanie projektować świat, w którym żyje. Jednak sam pozostanie zawsze marionetką w rękach losu, który, niczym bezwzględny reżyser, może mu nakazać opuścić scenę w najmniej oczekiwanym momencie.
Spektakl to próba podejrzenia przez dziurkę od klucza aktora w jego garderobie, w intymnym procesie twórczym, podczas przygotowań do roli Horacego w Hamlecie. Przedstawienie w formie monodramu w luźny sposób wykorzystuje elementy dramatu Szekspira, tworząc oniryczną impresję o historii Księcia H.
Spektakl bez słów, inspirowany książką Agnieszki Pajączkowskiej Wędrowny zakład fotograficzny, jest impresją na temat Kresów Wschodnich. Opowiada o zapomnianych miejscach, ludziach i przedmiotach, które zostają. Odwołuje się do wspomnień, ale również pamięci przyszłych pokoleń. Zdjęcia, które będą ożywać na oczach widzów, przeniosą nas do świata wielu kultur, narodowości i wyznań.
Ruch sceniczny, autorstwa Natalii Iwaniec, przeprowadzi nas przez tę podróż za pomocą techniki Gaga, unikatowego języka ruchowego, opracowanego przez Ohada Naharina. Natomiast muzyka, złożona m. in. z regionalnych pieśni, pomoże nam poznać inne języki, dźwięki oraz słowa modlitw. Spektakl jest nie tylko opowieścią o przeszłości, ale również zaproszeniem do przyjrzenia się własnym korzeniom oraz roli, jaką one pełnią w naszym codziennym życiu i we współczesnym świecie.
W jaki sposób myśl naukowa znalazła wydźwięk w twórczości neoimpresjonistów? Co łączy przedstawienie Świętego Mateusza i anioła według Caravaggia, scenę Śniadania na trawie autorstwa Édouarda Maneta i Fontannę Marcela Duchampa – prawdopodobnie najsłynniejszy pisuar na świecie? Czy namalowany przez Kazimierza Malewicza Czarny kwadrat na białym tle zasługuje na „czarno-biały” osąd? To przykładowe zagadnienia, jakie będą towarzyszyć spotkaniu zainspirowanemu hasłem 15. edycji Festiwalu Nocne Teatralia Strachy, które brzmi: Sztuka myśli.
Przywołując znane nurty malarskie, nawiązując do różnych przykładów, zjawisk i anegdot, wykład nie ma na celu wyczerpania tematu, ukucia nowatorskich tez, postawienia kropki nad „i”. Jest zachętą do własnych odkryć i dalszych poszukiwań, rewizji dotychczasowych przekonań czy też niezgody. Zaproszeniem do żywej refleksji nad możliwościami, znaczeniami, kontekstami i granicami dzieła sztuki.
Spektakl to połączenie teatru dramatycznego, alternatywnego i lalkowego. Jest kontynuacją produkcji spektaklu będącego ostatnim podjętym przez nieżyjącego Lecha Raczaka projektem w zupełnie nowatorskiej, nie tylko dla Orbis Tertius, formie, ale i dla samego reżysera. Scenariusz według opowiadania J.L Borgesa.
Poprzez przyglądanie się współczesnej funkcji teatru lalkowego, jak i aktualnej rzeczywistości, nawiązujemy próbę re-definicji zawartości pojęcia lalka w przestrzeniach sztuki. Lalka, dzięki możliwości wyszukiwania znaczeń ponad pierwotną myślą, wspiera budowanie znaczeń na nowym, stającym się układzie. W zaistnieniu Jej jako elementu kompozycji konstytuującej nową przestrzeń teatralną spotykamy się z formą otwierającą zobaczenie nowych znaczeń.
Aktor jednak jest tu traktowany nie tylko jako animator, ale również jako pośrednik dyskursu pomiędzy lalką a widzem, i sam również staje się widzem. Aktor, nawiązując dialog z lalką, staje się badającym. Badając możliwości motoryczne lalki, pozyskuje informacje o sobie samym, bez potrzeby wyjaśniania tych relacji, tak jak niewyjaśniona pozostaje prawda o postaci opisanej przez Borgesa. Jest to jednoczesne bycie po dwóch stronach lustra.
Spektakl nietuzinkowy, autorski, będący pograniczem teatru muzycznego, koncertu, teatru tańca i performensu, ujęty w chirurgicznie precyzyjną formę teatralną. W warstwie muzycznej królująca polska muzyka rockowa, śpiew na żywo, w warstwie ruchowej – permanentny ruch, choreografia współczesna, całość domknięta projekcjami video. Tematyka spektaklu to wielowymiarowa interpretacja postaci Polki we współczesnej Polsce. Na scenie poruszane są konteksty kulturowe emancypacji, roli społecznej, przemocy domowej, rodziny, tradycji i konserwatyzmu, wolności iliberalizmu oraz siły kobiet.
Poszukiwanie nowych obszarów z zakresu zdrowego odżywiania stało się nie tylko modą, ale i koniecznością. Wykład – w formie warsztatów, łączących pokaz gotowania i degustację – w interesujący sposób pokazuje, że dieta roślinna potrafi być smaczna, zdrowa i urozmaicona. Każdy z uczestników będzie mógł założyć rękawiczki i czynnie współuczestniczyć w przyrządzeniu potraw.
Całość poprowadzi Daria Rogowska – ekoedukatorka i autorka bloga ekocentryczka.pl. Autorka książki kulinarnej Ekocentryczka w kuchni. Promuje dietę roślinną, ekologię i ideę zero waste. Od kilku lat prowadzi warsztaty kulinarne, ucząc, jak przygotowywać pyszne, roślinne potrawy. Pokazuje, że dieta roślinna jest prosta i nie wymaga wiele czasu.
Ciało ludzkie jest niewyobrażalnie wielkim orężem artystycznym, które często budzi skrajne emocje. To właśnie te emocje stają się źródłem kształtów, kolorów i ruchów. Ciało pokryte farbą, wkomponowane w obraz, to zbiór przeżyć i dynamicznie zmieniających się emocji, uchwyconych w ich szczytowych momentach. Fotografia pozwala złapać ulotny charakter realizowanych prac. Bodypainting powstaje godzinami, aby odzwierciedlić zamysł jego autorów. Wymaga zaangażowania
zespołu, który wspólnie odda się realizacji wizji nadciągającej pracy.
Ponad 20 lat eksperymentów z najprostszym i zarazem najstarszym urządzeniem optycznym – camera obscura – zaowocowało stworzeniem otwartego, wciąż rozwijanego cyklu zdjęć, których tematem przewodnim jest czas. Czas rozumiany jako istota techniki fotograficznej, która – za sprawą odpowiednich warunków oraz świadomego, twórczego zerwania z precyzją i dosłownością – pozwala powołać do życia obrazy zupełnie odmienne od „wyprodukowanych” przez standardowe aparaty.
Czas odsłaniający rozmaite sensy w swym metaforycznym upływie, aspekcie zmienności, efekcie działania na ludzi, otoczenie, przedmioty czy wreszcie – na stan samych zdjęć. Fotografie rodzinne z wczasów w kurorcie, uchwycone chwile młodości, odbicia życiowego bezruchu i „czasowych dziur”, wizualne zapisy codziennego pośpiechu, biegu egzystencji oraz naszej w niej obecności i nieobecności – wszystko to czyni z wystawy uniwersalną opowieść o nieustających próbach okiełznania czasu, skazanych na niepowodzenie.
Transhumanizm: nowe sacrum wobec technologicznego profanum to cykl 12 fotografii wielkoformatowych, wykonanych na blachach offsetowych oraz łączących techniki cyfrowe z analogowym naświetleniem prac, przy użyciu emulsji fotograficznej światłoczułej. Projekt nawiązuje do filozofii transhumanizmu, jak również Nietzscheańskiej koncepcji nadczłowieka. „Gott ist tot” – Bóg nie żyje, przez co wszelkie resentymenty przestają mieć jakiekolwiek znaczenie. W miejscu Absolutu pojawia się człowiek technologiczny.
Zespół Róża to trio, w składzie którego znajdują się: Małgorzata Penkalla, Szymon Lechowicz i Kamil Hordyniec. Artyści znani są również z takich grup, jak Enchanted Hunters, Sorja Morja oraz Wilga. Mieszkają i tworzą w Warszawie. Wśród osiągnięć zespołu Róża warto wspomnieć o zwycięstwie w Konkursie Songwriterskim „Czekamy, czekamy” im. Roberta Brylewskiego, a także o muzycznej obecności na Jarocinie i Festiwalu Fama, gdzie grupa zdobyła tytuł laureata.
4 lutego 2022 roku, w dystrybucji Asfalt Distro, ukazał się pierwszy album zespołu, zatytułowany Bu!. W twórczości grupy można usłyszeć inspiracje m.in. brytyjskim postpunkiem, r’n’b, ameryakńskim indie rockiem czy synth popem. Składają się one na autorskie, nietuzinkowe kompozycje, w których nie brakuje zarówno delikatności, balladowości i poetyckiej atmosfery, jak i finezji oraz przebojowych, bardziej dynamicznych brzmień.
Spektakl ogniowy Sztuka myśli to zjawiskowy pokaz w wykonaniu strachowych Wolontariuszy, Uczestników warsztatów z teatralnych technik ogniowych oraz Teatru s.tr.a.c.h. Artyści, poprzez płomienne układy choreograficzne, przepełnione emocjami, tańcem i rozmaitością kuglarskich sztuczek, ujarzmią magię żywiołu ognia. Uczynią z niego dramaturgiczne tworzywo, z pomocą którego opowiedzą własną historię.
Młodzi, utalentowani i pełni energii aktorzy przedstawią to, jak sami rozumieją pojęcie sztuki oraz jej różne wymiary i odcienie. Postarają się opowiedzieć, czym sztuka była, jest i będzie dla otaczającego nas świata. Jakie myśli, oprócz gorących, niezapomnianych wrażeń, przyniesie widzom tegoroczny spektakl ogniowy? Przekonajcie się sami!
Program tegorocznego Festiwalu zamknie wydarzenie taneczno-muzyczne, realizowane w konwencji silent, czyli bezgłośnie. Jego uczestnicy będą bawić się przy użyciu bezprzewodowych słuchawek, w których wybrzmią grane przez DJ’a trzy różne ścieżki muzyczne (znakowane innymi kolorami diod). Za pomocą przełącznika na swoim zestawie słuchawkowym, będą oni mogli zmieniać kanał oraz regulować głośność, tak aby dostosować „reguły” zabawy do własnych upodobań. To jedyna taka impreza w Krośnie – obecność obowiązkowa!
Wstęp na wszystkie wydarzenia festiwalowe jest bezpłatny. Darmowe wejściówki dostępne w kasie Regionalnego Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie (ul. Kolejowa 1) oraz na stronie www.nocneteatralia.pl.
