Urzędnicy mają ponosić odpowiedzialność finansową za błędne decyzje na zaostrzonych zasadach. Przewiduje to ustawa z 20 stycznia 2011 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa (dalej: ustawa o odpowiedzialności urzędników). Obowiązuje ona od 17 maja 2011 r. i ma zastosowanie do działań i zaniechań, które nastąpią po tej dacie.

Ustawie o odpowiedzialności urzędników podlegają funkcjonariusze publiczni, do których w jej rozumieniu zalicza się osobę:

● działającą w charakterze organu administracji publicznej lub

● działającą z upoważnienia takiego organu albo

● działającą jako członek kolegialnego organu administracji publicznej lub

● wykonującą w urzędzie organu administracji publicznej pracę w ramach stosunku pracy, stosunku służbowego lub umowy cywilnoprawnej, biorącą udział w prowadzeniu sprawy rozstrzyganej w drodze decyzji lub postanowienia przez taki organ.

Sformułowanie „biorąca udział w prowadzeniu sprawy” wskazuje, że chodzi tu o osoby, które miały realny wpływ na kształt decyzji (postanowienia), np. przygotowały jej projekt, wcześniej analizując materiały zebrane w sprawie i przepisy prawne. Nie powinny natomiast podlegać ustawie o odpowiedzialności urzędników osoby wykonujące tylko czynności techniczne, jak np. przepisanie projektu decyzji, przedłożenie jej do podpisu, doręczenie.