Po tym,co się wydarzyło wczoraj,nasuwa się tylko jedna-bardzo smutna i tragiczna refleksja:

       Przegraliśmy wszyscy.

I ci z lewa,i ci z prawa,i ci z centrum.

I ci co gromadzili się  na placach i ulicach miast i miasteczek,i ci,którzy czuli potrzebę ciszy,modlitwy i skupienia.

Także dyskutanci tego forum-ja też się do nich zaliczam.

Którzy nie mogli/?/nie chcieli/?/nie potrafili/?/powstrzymać emocji,czego dowodem są czerwone teksty moderatorów.

   Przegraliśmy wszyscy.

A stało się to w Gdańsku,u stóp Pomnika Poległych Stoczniowców,na którym umieszczono trzy kotwice na trzech krzyżach.

Gdy ten pomnik odsłaniano padły tam słowa apelu o to,by już nigdy nadzieja nie została ukrzyżowana/w nawiazaniu do symboliki pomnika/.I jeszcze nie przeminęło to pokolenie,a po raz kolejny ukrzyżowano nadzieję.

  Przegraliśmy...

I co dalej? Może to jeszcze jeden znak i wołanie o opamiętanie ,a nie głos nienawiści?

Może to kolejna lekcja naszej polskości?

Nie nam oceniać. A "reszta jest milczeniem"/z"Hamleta"/

                                                                   R I P

                                                              [*] [*] [*]