Trwają prace przy studni na Rynku

Redakcja Portalu

Projekt wiaty wokół studni wykonany przez mgr. inż. arch. Krzysztofa Habrata. Ostatecznie cembrowina studni została podniesiona o ok. 40 cm w stosunku do projektu.

Główna konstrukcja zadaszenia nad studnią - stan prac na dzień 1 lipca 2002 r. Projekt obudowy studni we wschodniej części placu rynkowego w Krośnie był już gotowy od dobrych kilku miesięcy, ale dopiero teraz doczekał się realizacji.

Cembrowina studni, która została wyremontowana i podniesiona nieco nad powierzchnię Rynku.

Obudowa studni posiada formę wiaty przykrytej czterospadowym dachem wieżyczkowym. Obiekt zaprojektowano na rzucie kwadratu o wymiarach 3,60 x 3,60 m. Daszek wiaty zwieńczony będzie miedzianą iglicą z chorągiewką i datą wykonania obudowy studni.

Nie wiadomo tylko, czym będzie przykryty dach. Początkowo planowano pokryć go gontem, jednak Zarząd Miasta postanowił, że lepsza będzie dachówka ceramiczna: - Jest trwalsza i lepsza w konserwacji – argumentuje inż. Marek Konieczkowski, Naczelnik Wydziału Inwestycji i Rozwoju Urzędu Miasta w Krośnie. Konserwator zabytków uparł się jednak przy zastosowaniu gontu. Spór trwa.

Jak napisano w opisie technicznym projektu: „obudowa studni stanie się jednym z obecnych na Placu elementów małej architektury miejskiej, które w sposób mniej lub bardziej dosłowny nawiązują do charakterystycznych motywów architektonicznego wystroju placów miejskich, a które na przestrzeni dziejów obecne były w przestrzeni krośnieńskiego Rynku”. Projekt obudowy studni wykonano w oparciu o dostępną ikonografię placu – chodzi o m.in. kartkę pocztowa wydaną przez B. Fischbeina w 1900 r.

Kartka z I strony okładki książki J. Zielińskiego „Anno Domini... Dawna pocztówka krośnieńska” (Wydawnictwo Ruthenus, Krosno 1997). Zadaszenie nad studnią widoczne po lewej stronie

Studnia we wschodniej części krośnieńskiego Rynku jest jedną z dwóch istniejących tutaj w XIX w. studni, które w okresie funkcjonowania Rynku jako placu targowego spełniały swoją użytkową funkcję. Studnie w części podziemnej wykonane były z nieregularnych ciosów kamiennych, natomiast w części nadziemnej z ciosów kamiennych opracowanych w formę cembrowiny. Obudowa ta w części wschodniej wystaje ponad obecny poziom nawierzchni Rynku ok. 25 cm. W końcu XIX w. studnie posiadały zadaszone obudowy, z których jedna widoczna jest na zachowanej z tego okresu karcie pocztowej przedstawiającej fotograficzny widok - fragment wschodniej części Rynku. Niniejszy projekt obudowy w sposób bezpośredni nawiązuje do widocznej na tej fotografii formy architektonicznej.